Mistige boel.
Door: Ard
Blijf op de hoogte en volg Ard & Ria
01 Oktober 2010 | Verenigde Staten, Pismo Beach
Donderdag 30 sept. 2010
Een beetje uitgeslapen om goed uitgerust aan het ontbijt te beginnen, elke dag weer een verassing wat ze zoal in de lobby van het motel aantreffen, stel u er niet te veel van voor. Toch werden wij vandaag aangenaam verrast, er stond een middeleeuws martelwerktuig uitgestald waar je wafels mee bleek te kunnen maken, zo dat was even lekker. Helaas, géén poedersuiker, bolletje ijs en Cointreau.
Buiten was het trouwens maar een graadje of 14 en hartstikke mistig. Eerst even de beroemde 17 Miles Drive gereden, 4 enorme golfbanen in de duinen, joekels van landhuizen en vooral veel mist. Tussen de flarden door was de zee te zien die hier met aardig kabaal om de kust sloeg.
Halverwege een stel echte ex-Drenten, dat spul zit ook overal, gesproken. Zij waren 5 weken met een camper onderweg en na wat ervaringen uitgewisseld te hebben, ook zij zagen beren, net zoals Ria, mochten wij hun camper bekijken. Nou Barend, Maaike, mocht het er van komen, zo’n ding is echt helemaal te gek hoor, volgend jaar, ijs en weder dienende, moet je het zeker doen Down Under.
Na dit intermezzo de Highway 1 afgereden, wat een bochten en dat allemaal nog steeds in de mist. Reed je op zeeniveau, dan zag je schimmig de zee, zat je op 30 tot 50 meter hoog, zat je in de dikke prut en kwam je hoger dan was het heerlijk in het zonnetje rijden. Onze weg ging 3 uur lang omhoog en omlaag, dus mist-zon-mist, en zo ging het maar door.
Na eerder vandaag al wat zeehonden gezien te hebben was het in de buurt van het beroemde, kasteel, Hearst Castle, dat wij aan de kust een gigantische kudde zeeleeuwen zagen, er lagen er werkelijk honderden.
Spelend in de ruige branding, knokkend op het strand, lekker zonnebaden, met zand gooien, en dat allemaal even zonder de hele dag aanwezige mist, wij hadden er uren naar kunnen kijken.
Omdat het vandaag qua snelheid niet echt opschoot besloten wij naar het plaatsje met de geweldige naam, al vind John het maar niets, Pismo Beach, te rijden, uiteraard weer in de dikke mist met nog steeds een graad of 15, niet meer. Santa Barbara was nog zo’n 2 uur rijden en wij waren het zat. Lekker hoor als je niets hebt vastgelegd.
Bij de afslag gingen de meisjes helemaal uit hun bol, een dikke gele M voor een heerlijke, steenkoude, Smoothie en daar tegenover een heuse Outlet Store. Wij mannen (degene met nog enig gevoel voor verantwoordelijkheid, hadden 1 straatje verder al een Motel gespot dus dumpten wij de, inmiddels niet meer te houden, dames en gingen even bij Quality Inn & Suites kijken. Bleek helemaal goed, dus inchecken en uitpakken om daarna met de lege auto terug naar de winkels (300 meter verder). Bleek dat ze nog niets gekocht hadden, liep dat even goed af. Toch maar nog even mee gewinkeld, schade viel uiteindelijk mee. J&J, het wil maar niet lukken met Adidas, IPod, flitsers en andere opgegeven zaken, maar wees niet ongerust, je moeder gaat er de laatste week helemaal voor al zal het wel op kleding uitdraaien. Andere spul is hier nou niet echt goedkoop.
Na een neut op de kamer wezen eten bij F.McLintocks Saloon & Dining House, zo goed als dit klinkt zo smaakte het ook.
Morgen verder richting LA. Plannen voor komende dagen zijn eerst 2 dagen Thousand Oaks om Noord LA (Beverly Hills e.o., Venice Beach, Malibu) te bekijken en daarna zijn wij bezig om aan de zuidkant van LA voor 4 dagen een huis te huren. Vanuit hier dan naar Disneyland en heel stevig winkelen (misschien probeer ik wel een vlucht eerder naar huis te nemen zodat dat laatste mij bespaard blijft).
Tot olms…
Een beetje uitgeslapen om goed uitgerust aan het ontbijt te beginnen, elke dag weer een verassing wat ze zoal in de lobby van het motel aantreffen, stel u er niet te veel van voor. Toch werden wij vandaag aangenaam verrast, er stond een middeleeuws martelwerktuig uitgestald waar je wafels mee bleek te kunnen maken, zo dat was even lekker. Helaas, géén poedersuiker, bolletje ijs en Cointreau.
Buiten was het trouwens maar een graadje of 14 en hartstikke mistig. Eerst even de beroemde 17 Miles Drive gereden, 4 enorme golfbanen in de duinen, joekels van landhuizen en vooral veel mist. Tussen de flarden door was de zee te zien die hier met aardig kabaal om de kust sloeg.
Halverwege een stel echte ex-Drenten, dat spul zit ook overal, gesproken. Zij waren 5 weken met een camper onderweg en na wat ervaringen uitgewisseld te hebben, ook zij zagen beren, net zoals Ria, mochten wij hun camper bekijken. Nou Barend, Maaike, mocht het er van komen, zo’n ding is echt helemaal te gek hoor, volgend jaar, ijs en weder dienende, moet je het zeker doen Down Under.
Na dit intermezzo de Highway 1 afgereden, wat een bochten en dat allemaal nog steeds in de mist. Reed je op zeeniveau, dan zag je schimmig de zee, zat je op 30 tot 50 meter hoog, zat je in de dikke prut en kwam je hoger dan was het heerlijk in het zonnetje rijden. Onze weg ging 3 uur lang omhoog en omlaag, dus mist-zon-mist, en zo ging het maar door.
Na eerder vandaag al wat zeehonden gezien te hebben was het in de buurt van het beroemde, kasteel, Hearst Castle, dat wij aan de kust een gigantische kudde zeeleeuwen zagen, er lagen er werkelijk honderden.
Spelend in de ruige branding, knokkend op het strand, lekker zonnebaden, met zand gooien, en dat allemaal even zonder de hele dag aanwezige mist, wij hadden er uren naar kunnen kijken.
Omdat het vandaag qua snelheid niet echt opschoot besloten wij naar het plaatsje met de geweldige naam, al vind John het maar niets, Pismo Beach, te rijden, uiteraard weer in de dikke mist met nog steeds een graad of 15, niet meer. Santa Barbara was nog zo’n 2 uur rijden en wij waren het zat. Lekker hoor als je niets hebt vastgelegd.
Bij de afslag gingen de meisjes helemaal uit hun bol, een dikke gele M voor een heerlijke, steenkoude, Smoothie en daar tegenover een heuse Outlet Store. Wij mannen (degene met nog enig gevoel voor verantwoordelijkheid, hadden 1 straatje verder al een Motel gespot dus dumpten wij de, inmiddels niet meer te houden, dames en gingen even bij Quality Inn & Suites kijken. Bleek helemaal goed, dus inchecken en uitpakken om daarna met de lege auto terug naar de winkels (300 meter verder). Bleek dat ze nog niets gekocht hadden, liep dat even goed af. Toch maar nog even mee gewinkeld, schade viel uiteindelijk mee. J&J, het wil maar niet lukken met Adidas, IPod, flitsers en andere opgegeven zaken, maar wees niet ongerust, je moeder gaat er de laatste week helemaal voor al zal het wel op kleding uitdraaien. Andere spul is hier nou niet echt goedkoop.
Na een neut op de kamer wezen eten bij F.McLintocks Saloon & Dining House, zo goed als dit klinkt zo smaakte het ook.
Morgen verder richting LA. Plannen voor komende dagen zijn eerst 2 dagen Thousand Oaks om Noord LA (Beverly Hills e.o., Venice Beach, Malibu) te bekijken en daarna zijn wij bezig om aan de zuidkant van LA voor 4 dagen een huis te huren. Vanuit hier dan naar Disneyland en heel stevig winkelen (misschien probeer ik wel een vlucht eerder naar huis te nemen zodat dat laatste mij bespaard blijft).
Tot olms…
-
01 Oktober 2010 - 06:23
Pauline:
Goedemorgen,
wat een schitterende foto's, en wat zullen jullie een verhalen hebben. Ja Ard nog ff shoppen met Rie dat hoort erbij.
Wensen jullie nog een heerlijke week, want aan alle leuke dingen komt een eind.............ja helaas er staat toch echt op de site , ik ben terug over 7 dagen.
Groetjes voor jullie allemaal, en die nieuwe witte staat te glimmen in het zonnetje
-
01 Oktober 2010 - 06:35
Ria :
goedemorgen allemaal
leuk die foto,s van die zeehonden prachtig heom daar plaatjes van te schieten het is dat ik het met eigen ogen heb gezien anders zou je haast niet geloven dat dit in het echt is. veel plezier nog en ard succes met het winkelen -
01 Oktober 2010 - 08:30
Els En Harm:
Even reageren als ex Drenth.Dat die Drenthen overal zitten is normaal.Wij met onze capaciteiten worden over de gehele wereld gevraagd.Denk maar aan de hunebedden die bouwden wij al 5000 jaar geleden.Wij begroeven de doden en aten ze niet op.
Verder is een Drenth met een H,wat van heren komt. -
01 Oktober 2010 - 09:22
CaJa.PasAntx-E:
Geweldig die foto´s van
een ZEEKHOORN; kan die ook echt zwemmen? Bij het
zien en lezen van al dat moois moeten we onwillekeurig denken aan onze oer-ouders pakweg 100 jaar geleden. Wat hebben die in hun hard werkzaam leven toch veel gemist. Die tijd waren er
nog geen vakanties, alleen maar werken en boel kindjes krijgen. Dus geniet maar driedubbel van alles wat je nu ondervindt en wees dankbaar voor vooral gezondheid en goed humeur. Groetjes uit ook hier beetje meer koelte,C+J
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
