SFO, zo relaxed.

Maandag 27 sept. 2010

Op ons gemakkie opgestaan, 9 uur continental breakfast zoals men dat hier noemt. Donuts, muffin, beetje toast, 2 smaken jam, de- en gewone koffie, beetje jus, dat is het dan wel.
Na dit ontbijtje even snel wat zaken rechtzetten, J&C hadden namelijk een kamer waarvan de douche niet functioneerde dus vonden wij het ook wel prettig, dat zij voor een andere kamer gingen, zitten tenslotte boven op elkaars lip en met deze hitte (het is hier zowaar een heuse hittegolf, 33 gr. en meer) is een verfrissend badje op zijn tijd, wel lekker.

Even een half uurtje rijden om vervolgens te parkeren bij Pier 29, vlak naast de ferry naar Alcatraz, even kaartje kopen en trossen los, dachten wij. Stond meteen al een bord dat de eerst volgende mogelijkheid, dinsdag was, het wordt dus morgen afvaart om 11.30 uur.

Dan maar even over Fisherman’s Wharf, Pier 39, lopen. Totaal onherkenbaar voor ons, de tijd heeft hier in 26 jaar niet stilgestaan. Aan het einde van de pier liggen nog wel een stuk of 100 zeeleeuwen te brullen en vooral, te stinken. Vervolgens op zoek naar onze vertrouwde Hop on/Hop Off bus voor een rondje stad.
Via de baai naar het financieel district waar nieuwe wolkenkrabbers (kleintjes vergeleken bij NY en andere wereldsteden) afwisselden met van die karakteristieke flats met van die balkonnetjes met brandladders tegen de gevel aan. Uitgestapt op Union Square voor onze portie, Gucci, Magisch en andere flauwekul. Waar deze stad trouwens ook van vergeven is zijn de zwervers en bedelaars. Staat John op zijn gemakje weer wat flappen te tappen staat er weer zo’n half gedrogeerde naast hem, of hij het geld mocht hebben, nou, u kent John, dus die man had een goede dag (of toch niet?).

Wederom op de bus gehopt naar Gigaton, geweldig, wat een leuk district is dit. Hier is alles, nou ja bijna alles, goedkoper als in de rest van de stad. Vragen wij, op verzoek van ons jongste knulletje, wat een Nixon flitser kost, zegt die poepchinees een bedrag, bel ik onze zieke poepjas, hoor de Euro prijs, blijkt dat ding in Holland goedkoper te zijn, wordt die chinees mij toch boos. Nou wij weg natuurlijk, laat die Mao broeder het lekker bekijken, hij keek al zo nauw uit zijn oogies.

Na nog diverse winkels met parels (mooie parels, weet u nog ?), t-shirts, levende vissen, groente, een haai op straat en allemaal, gedroogde, stimulerende zooi bekeken te hebben op naar de bus.

Volgende halte Lombard Street. Met de auto een heel avontuur maar lopend ook, dat kunnen wij u verzekeren. Na een stevige klim was het een gaaf gezicht om de auto’s zigzaggend naar beneden te zien vallen, het is hier echt steil. Wij vervolgde onze wandeling holletje af naar beneden waar wij aan het strand, hebben ze hier ook, even op adem kwamen. Daarna een terras met live muziek gevonden voor een heerlijke draft (Jas, ik een Carlsberg, lekker hoor na al dat Amerikaanse bier, John bleef zijn kuur trouw).

Willeke (Anita), daar komt ’t ie, met zonsondergang, met zicht op een ondergaande zon achter de Golden Gate Bridge, Alcatraz en de rest van de baai, gegeten bij Bubba Gump. Ria Coconut Shrimp, John Shrimp Heaven, Carla Shrimp & Veggie Skewer en ik Shrimp New Orleans, klinkt goed he. Na het eten nog een shirt en cap aangeschaft, de dag was volmaakt.

Na terugkomst in ons motel nog een neut (of wat) genomen, morgen meer SFO, brug, Alcatraz, rondje met de bus en het blijft maar lekker weer, ’t moet maar.
Tot olms…

p.s. blij dat onze inspirator (Hema) zich weer heeft gemeld, begon mij al zorgen te maken maar lees dat dat absoluut niet nodig is, die AOW-ers vermaken zich opperbest. Willen ons favoriete vakantieland thuis graag allemaal eens toelichten.