Dooie paarden punt.
Door: Ard
Blijf op de hoogte en volg Ard & Ria
19 September 2010 | Verenigde Staten, Moab
Zaterdag 18 sept. 2010
Na weer een gezond ontbijt om half 9 naar Canyonland Nat’l Park, een ritje van een half uur. Dit park is een aaneenschakeling van scheuren in de aarde, overal is deze open gebarsten en zijn er canyons ontstaan. De temperatuur liep vandaag op naar 35+ maar met een lekker woestijnbriesje goed uit te houden. Het rode landschap vol met die scheuren en vreemde rotsen zou zo van Mars kunnen komen, alhoewel wij daar eerlijk gezegd in het echt (nog) niet zijn geweest, kijken veel films.
In John zijn linkerkant komt ook weer wat beweging dus ik denk dat hij vanaf morgen zelf zijn kuur uit de koelkast kan pakken, verder gaat het goed met hem en hobbelde hij vandaag aardig met ons mee. Wat zo’n kuur al niet met de mens doet, goed hoor.
Na Canyonland op de terugweg nog naar Death Horse Pointe State Park gereden. Dit park is ook weer op een plateau dat steeds smaller wordt en uiteindelijk doodloopt. Het verhaal gaat dat de cowboys hier vroeger de wilde mustangs naar toe dreven omdat ze hier gemakkelijk gevangen konden worden, de paarden konden geen kant op, het plateau ligt zo’n 700 m boven de Colorado River en de wanden lopen recht naar beneden. Uiteindelijk zijn de niet gevangen paarden hier op-/uitgedroogd door de bloedhitte en het totale gebrek aan water.
700 meter lager was te zien hoe het heerlijke water voorbij kabbelde maar de sufferds konden er niet bij (sorry, Sabine, 't is niet persoonlijk en ik heb het ook niet verzonnen).
Na dit park terug naar Moab. Onze heerlijke voiture begint inmiddels wat kuren te krijgen. Bij het remmen trilt het stuur bijna uit je handen, iets met de schijven of zo (volgens John, ’t zal wel, komt in ieder geval nergens rook uit dus denk ik dat het wel meevalt). Ook de contactsleutel heeft kuren, na 15x drukken gaan de deuren open dus daar hebben wij bij Radioshack (die van Lance) een nieuwe batterij aangeschaft, alles werkt weer, zeker de toeter bij het op slot zetten van de auto.
Om van al deze ellende te bekomen wilden wij iets fris gaan drinken en kozen wij Slimrock Cafe uit. Wij nestelden ons op 4 barkrukken, krijgen 4 emmers water met een citroen en vraagt die dweil wat wij willen eten…?? Blijkt dat het in Utah verplicht is iets te eten als je wat te drinken besteld. Nou kunnen ze ons alles wijsmaken maar, alleen al, vanwege de toon waarop die muts het ons kwam vertellen, had ze vandaag al 50 keer gedaan, zei ze, was het inrukken en wegwezen. Kon zij die 4 emmers weer naar achteren sjouwen, de trut.
Hierna, voor vanavond, nog een pizza van een meter doorsnee gekocht en, voordat wij naar buiten liepen, bij Starbucks een echte espresso gescoord, beter als die andere slappe drab hier.
Thuis in ons huis heeft Carla de Dodge een beurt gegeven en die ziet er weer spik en span uit,
Morgen om een uur of 8 richting Bryce Canyon, welk dorp het precies gaat worden, zien wij wel, ’t is een uurtje of 8 tuffen.
Of wij ons morgen melden, ik doe mijn best. O ja, voor degene die het nog niet heeft gezien. Er staat op onze site waar wij zijn, zie plaatsnaam en kaartje, door er op te klikken zie je de regio etc. Ook staat ons weerbericht op de site (linkerzijde, dit is voor de plaats waarvandaan wij schrijven). Verder is de WiFi hier hopeloos, liggen er continu uit, maar goed, de rest hier maakt dat ruimschoots goed.
Tot olms…
p.s. Pauline die witte zou hier mooi afsteken tegen al dat rood. Veel plezier met hem/haar, en wie weet, misschien mag ik deze straks wel zien ?
Na weer een gezond ontbijt om half 9 naar Canyonland Nat’l Park, een ritje van een half uur. Dit park is een aaneenschakeling van scheuren in de aarde, overal is deze open gebarsten en zijn er canyons ontstaan. De temperatuur liep vandaag op naar 35+ maar met een lekker woestijnbriesje goed uit te houden. Het rode landschap vol met die scheuren en vreemde rotsen zou zo van Mars kunnen komen, alhoewel wij daar eerlijk gezegd in het echt (nog) niet zijn geweest, kijken veel films.
In John zijn linkerkant komt ook weer wat beweging dus ik denk dat hij vanaf morgen zelf zijn kuur uit de koelkast kan pakken, verder gaat het goed met hem en hobbelde hij vandaag aardig met ons mee. Wat zo’n kuur al niet met de mens doet, goed hoor.
Na Canyonland op de terugweg nog naar Death Horse Pointe State Park gereden. Dit park is ook weer op een plateau dat steeds smaller wordt en uiteindelijk doodloopt. Het verhaal gaat dat de cowboys hier vroeger de wilde mustangs naar toe dreven omdat ze hier gemakkelijk gevangen konden worden, de paarden konden geen kant op, het plateau ligt zo’n 700 m boven de Colorado River en de wanden lopen recht naar beneden. Uiteindelijk zijn de niet gevangen paarden hier op-/uitgedroogd door de bloedhitte en het totale gebrek aan water.
700 meter lager was te zien hoe het heerlijke water voorbij kabbelde maar de sufferds konden er niet bij (sorry, Sabine, 't is niet persoonlijk en ik heb het ook niet verzonnen).
Na dit park terug naar Moab. Onze heerlijke voiture begint inmiddels wat kuren te krijgen. Bij het remmen trilt het stuur bijna uit je handen, iets met de schijven of zo (volgens John, ’t zal wel, komt in ieder geval nergens rook uit dus denk ik dat het wel meevalt). Ook de contactsleutel heeft kuren, na 15x drukken gaan de deuren open dus daar hebben wij bij Radioshack (die van Lance) een nieuwe batterij aangeschaft, alles werkt weer, zeker de toeter bij het op slot zetten van de auto.
Om van al deze ellende te bekomen wilden wij iets fris gaan drinken en kozen wij Slimrock Cafe uit. Wij nestelden ons op 4 barkrukken, krijgen 4 emmers water met een citroen en vraagt die dweil wat wij willen eten…?? Blijkt dat het in Utah verplicht is iets te eten als je wat te drinken besteld. Nou kunnen ze ons alles wijsmaken maar, alleen al, vanwege de toon waarop die muts het ons kwam vertellen, had ze vandaag al 50 keer gedaan, zei ze, was het inrukken en wegwezen. Kon zij die 4 emmers weer naar achteren sjouwen, de trut.
Hierna, voor vanavond, nog een pizza van een meter doorsnee gekocht en, voordat wij naar buiten liepen, bij Starbucks een echte espresso gescoord, beter als die andere slappe drab hier.
Thuis in ons huis heeft Carla de Dodge een beurt gegeven en die ziet er weer spik en span uit,
Morgen om een uur of 8 richting Bryce Canyon, welk dorp het precies gaat worden, zien wij wel, ’t is een uurtje of 8 tuffen.
Of wij ons morgen melden, ik doe mijn best. O ja, voor degene die het nog niet heeft gezien. Er staat op onze site waar wij zijn, zie plaatsnaam en kaartje, door er op te klikken zie je de regio etc. Ook staat ons weerbericht op de site (linkerzijde, dit is voor de plaats waarvandaan wij schrijven). Verder is de WiFi hier hopeloos, liggen er continu uit, maar goed, de rest hier maakt dat ruimschoots goed.
Tot olms…
p.s. Pauline die witte zou hier mooi afsteken tegen al dat rood. Veel plezier met hem/haar, en wie weet, misschien mag ik deze straks wel zien ?
-
19 September 2010 - 01:25
Carla En John:
Lieve lezers,
Bedankt voor jullie medeleven maar met mij gaat het inmiddels een stuk beter. Was wel even schrikken als je een steen van ongeveer 1 meter doorsnede over het hoofd ziet. Je moet als man ook geen twee dingen tegelijk doen.
Carla heeft geheel naar haar gewoonte bij de Reyertax, behoefte aan een schone auto. Wij laten haar rustig haar gang gaan. Overigens heeft Ria ook haar steentje bijgedragen. Helaas konden Ard en ik de dames niet helpen, vanwege onze kuur.
Liefs van ons. -
19 September 2010 - 01:52
Jasper:
mooi dat jullie het daar naar jullie zin hebben, Dat het internet slecht is, is een luxe probleem.
Kijk je wel uit met die auto, misschien toch goed om hem even na te laten kijken? of zijn er genoeg tankstations/garages in de woestijn? (lijkt me allemaal best ver uit elkaar liggen daar?)
Zijn jullie niet toevallig een verdwaalde indianen-mediceinman tegen gekomen? Misschien hebben zij nog een beter kuurtje voor Jullie?
Hier in nederland is het vandaag schitterend weer, Ik ben net uit me werk.
Ik heb mij overgens ingeschreven voor een voorlichting bij de Nationale reserve/weekendworriors.
Goed ik ga nu slapen, tijd is 3.51 hier.
Feine dag vandaag en geniet ervan!
Jasper
PS: Emiel neemt waarschijnlijk de eerste twee hamsters van Jeroen over.. -
19 September 2010 - 17:19
Pauline:
zo weer even een reactie op de mooie foto's en fantastisch geschreven stukjes, jullie zijn pas een week weg en wat zullen jullie al een indrukken opgedaan hebben.
Ik blijf ervan genieten, blijf met plezier s'morgens vroeg jullie stukjes lezen.
En Ard deze witte mag je zien, zo vaak als je wilt.haha. -
19 September 2010 - 18:19
Ellen:
Hoorde inspectie auto bij je kuur John? ;-)
Blij te lezen dat je geen blijvende schade over gehouden hebt aan je val, hoewel je een flinke claim in had kunnen dienen want per slot van rekening lag die steen op de verkeerde plaats en bof jij dat deze steen wél op Amerikaanse bodem lag!
:-)
Liefs, Ellen xxx -
19 September 2010 - 19:05
CaJa.PasAntx-E:
Weer dank voor prima verslag met mooie fotoos.
Reactie van Jasper spreekt me nog het meest aan. Auto, bergje af met
20 haarspeldbochten remmen,stuur trilt,eea loopt uit de kompaskoers.
Gewoon even advies vragen aan garage, indien kosten, rekening aan verhuurder met omschrijving euvel. Beter blooie dan dooie. Op naar het volgende leuke verslag met mens en machine in orde, Groetjes met uitslag 010-020 zijnde 1-2. als gebruikelijk helaas, C+J
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
