Herrie en gedonder.

Zaterdag 20 juni

Bij de receptie aan Annemarie, juist ja, die van die grote .... ogen, uitgelegd dat de reden van vertrek het kabaal in de avonduren was. Zij begreep ons en vertelde dat zij het zelf ook helemaal gehad heeft met die herrie en verzocht ons dit even kort op schrift te stellen. Gelukkig had ik nog net genoeg inspiratie om dit even uiteen te zetten. Na ontvangst van 4 geweldige petten (?!?!?) was het maar liefst 14 km rijden naar camping Valle Gaia in Cassale Maritimmo.

Deze camping ligt in de Toscaanse heuvels, heeft 4 sterren en is rustig, althans dat beweren onze buren. Deze buren blijken trouwens Barendrechters te zijn, ze wonen in/aan/op/bij de Boei of Boeier (geloof ik) en kennen de hele familie Wesdijk, wie niet trouwens. Zijn goede vrienden van Floor Wesdijk (die ken ik dan wel weer niet). Vuurwerk, dierenwinkel, alles weten ze van ze behalve de pincode.

Op deze camping staan vnl. Nederlanders maar wat wil je, ACSI kaart, dus € 15,- p/nacht, dat is als stront voor vliegen. Hebben weer een prachtige duoplaats, een hele grote plek geschikt voor 2 woonwagens, uitzicht naar alle kanten. Meteen het zwembad uitgeprobeerd en ook dit is goedgekeurd. Verder wassie gedraaid, kratje limonceli gekocht en, op advies, ook prociutto toscano, lekker op brood of uit het vuistje.

Internetten wordt hier weer lastig, wederom geen wifi bij de tent, maar daarvoor in de plaats voor veel geld weinig mintuten computeren in een soort isoleercel, niet echt uitnodigend. Het aantal berirchten zou dus wel eens af kunnen nemen, mijn excuses hiervoor.

Morgen Sienna, een kleine 2 uur rijden dus vroeg weg en laat thuis, oftewel, een zware dag.

Zondag 21 juni

Gisterenavond is het gaan waaien en regenen, vanacht rond 4 uur waren wij dan ook op omdat de hele kar stond te schudden op zijn wielen/poten. Gevolg was dat wij niet meer konden slapen en, na de nodige onbeantwoorde sms-jes stond ik dan ook om half acht bij de overburen op de hut te bonken om te melden dat wij Sienna maar een daagje uit moesten stellen, het waaide en regende dan ook nog steeds. Helaas geen gehoor aldaar maar om 8 uur was daar dan toch het begripvolle antwoord per sms, wij zouden niet gaan en na de luifel te hebben gezekerd weer terug de koffer in tot 10 uur.

Na deze extra rust bleek het redelijk te zijn opgeklaard (en opgefrist !) dus om half 12 toch maar naar Sienna, een prachtige rit van anderhalf uur waarbij Ria nogmaals haar ontbijt langs zag komen. Schitterende vergezichten waarbij het specifieke, glooiende Toscaanse landschap in al zijn kleuren te zien was. Wat je hier trouwens nergens ziet zijn koeien, schapen, en ander vee, enkel landbouw.

De stad Sienna zal bij ons de boeken in gaan als een van de leukste stadjes die wij hebben gezien, Florence in het klein, goed te belopen en absoluut niet druk. Middels een gecombineerde ticket hadden wij toegang tot de Duomo (prachtige marmeren vloer met verhalende platen), Cripta (muurschilderingen uit ca. 1275 die onder de dom liggen), Battistero (doopvont en schilderwerken), Museo dell’Opera (schilderijen en snuisterijen afkomstig uit de dom en magnifiek uitzicht over de stad) en het Oratorio di S. Bernardino (niet geweest, zou teveel cultuur op 1 dag zijn geweest, kunnen wij niet aan).

De lunch nutigden wij op de Campo, the place to be om te zien en gezien te worden. De hele oost-europese snoepwinkel kwam hier aan ons voorbij (foto’s kunnen ivm minderjarige lezers helaas niet geplaatst worden). Trouwens het plein is geweldig, gebouwd in een vorm van een schelp met aan het hoofd Palazza Pubblica.

Bij het verlaten van de stad werde wij uitgeleidde gedaan door een Dixieland Street Band, heel feestelijk.

Op de camping aangekomen bleek ons spulletje niet te zijn ingestort en werd het een heerlijke, windstille, mugvrije avond. Temperatuur was vandaag “slechts”, niet gek voor een keertje.

Maandag 22 juni

In de ochtend naar Livorno gereden omdat daar een markt was en voor mij, dan eindelijk een haven. De markt was niet bijster bijzonder, de rit ernaar toe langs de kust was wel heel mooi. De zandstranden zijn verdwenen en hebben plaats gemaakt voor kliffen en kiezelstrandjes. Het is hier trouwens de gewoonte om als je naar het strand gaat, je wagen maar gewoon stil te zetten en af te dalen naar beneden. Op de meest onmogelijke plaatsen laten ze hun auto en nog vaker hun scooter vallen, geen agent met een prent, lang leve de carabinieri. Nee dan de dienders bij ons, parkeren 10 cm te dicht bij de hoek, kassa.

Na de martkt nog even door de haven geslenterd waarbij ik bij het zien van een bekend schuitje (Grande Spagna) nog even met mijn werk werd geconfronteerd. Ook lag er de Wind Surf een kolos van een cruiseschip met 4 enorme masten, of hij hier hard mee zal zeilen betwijfel ik maar bij het observeren van een paar over-over-bejaarde amerikaanse toeristen is een slakkengangetje misschien wel zo veilig.

Op de terugweg nog even een ons inmiddels vertrouwde Ipercoop aangedaan voor de (on-)nodige boodschappen en terug naar de camping. Vlak voordat wij aankwamen zagen wij de lucht inktzwart worden en waren net voor de bui binnen. Onweer, hagel, windstoten, regen en een temperatuur die binnen 10 minuten minstens 5 graden daalde. Afgaande op de berichten die wij vanuit Holland meekrijgen over het weer in Italie, valt het hier nog mee. De enige schade is de lak van Johns auto veroorzaakt door en driftige schijtlijster die vanacht vanuit de boom zijne poep heeft geleegd. Gelukkig hebben zij thuis 2 enthousiaste mede-chauffeurs die er wel even met poetslap tegenaan gaan.

Als het doorgaat dan is hier vanavond een Toscaans avond in het restaurant. Marjan, Ria maakt aantekeningen voor je, rechts heeft ze geen gips, moet kunnen. Morgen Elba, tickets zijn gekocht nu zowaar maar hopen op goed weer, alhoewel, ik niet vies ben van een beetje zeegang, maar ik sta hierin dan wel alleen.

Groeten en tot Olms... (uit een nog steeds donderend Italie)

Ps. stand Kolonisten, believe it or not : de P. – Olm 5-11